Τα ήθη και τα έθιμα μας, είναι το μόνο που θα μείνει πάντοτε αναλλοίωτο στη μνήμη μας. Από τον παππού στον εγγονό, μερικά από αυτά συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Αυτά που χάθηκαν στο χρόνο, θα μένουν πάντοτε στην σκέψη μας, σαν μια γλυκιά ανάμνηση από τα παλιά.

Έθιμα των Χριστουγέννων

Αυτές τις άγιες μέρες που προηγούνται των Χριστουγέννων στην κοινότητά μας όλα τα νοικοκυριά αρχίζουν τις προετοιμασίες τους για την υποδοχή της μεγάλης αυτής μέρας.
Όλες οι νοικοκυρές αρχίζουν την γενική καθαριότητα, ασπρογιάζουν τους τοίχους των σπιτιών τους, καθαρίζουν και γυαλίζουν τα έπιπλα, στέλνουν για γάνωμα τα μπρούτζινα κειμήλιά τους και ψήνουν (ζυμώνουν) τα παραδοσιακά παξιμάδια και κουλούρια.
Τη μέρα των Χριστουγέννων, όλοι οι κάτοικοι πηγαίνουν στην εκκλησία, όταν ακούσουν το κάλεσμα της χαρμόσυνης καμπάνας, που χτυπά πολύ νωρίς τα χαράματα. Μετά το τέλος της λειτουργίας ο κόσμος μεταλαμβάνει και ανταλλάσσουν ευχές για Χρόνια Πολλά με τους συγχωριανούς τους.
Μετά όλοι πάνε στα σπίτια τους για να καθίσουν στο γιορτινό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, που αποτελείται από γαλοπούλα, τραχανά ή αυγολέμονη και διάφορα εύγευστα εδέσματα.

Έθιμα Πρωτοχρονιάς

Την 31η Δεκεμβρίου, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι νοικοκυρές κρεμμάζουν ένα στεφάνι από ελιά στην πόρτα του σπιτιού τους. Η νοικοκυρά ετοιμάζει την βασιλόπιτα (τη πίτα του Άη Βασίλη, που είναι γλύκισμα με ένα νόμισμα για τον τυχερό της χρονιάς).
Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ο νοικοκύρης του σπιτιού βάζει πάνω στο τραπέζι το παξιμάδι του Άη Βασίλη, με ένα κερί αναμμένο στη μέση του παξιμαδιού, ένα πιάτο με κόλλυβα, ένα ποτήρι κρασί και το πορτοφόλι του, για να το ευλογήσει ο Άγιος Βασίλης, που θα έρθει μετά τα μεσάνυκτα.
Την πρώτη μέρα του χρόνου, δηλαδή την Πρωτοχρονιά οι κάτοικοι πηγαίνουν στην εκκλησία και όταν τελειώσει η λειτουργία ασπάζονται με φίλους και απόδημους του χωριού, που έχουν αρκετό καιρό να βρεθούν και εύχονται καλή χρονιά και ευτυχισμένη.
Μετά πηγαίνουν όλοι στα σπίτια τους, όπου περνούν το κατώφλι του σπιτιού τους με το δεξί, για να πάνε όλα δεξιά στη νέα χρονιά.

Σήκωσες

Οι σήκωσες αρχίζουν από την Κυριακή της Απόκρεω και συνεχίζονται μέχρι και την επόμενη Κυριακή της Τυροφάγου. Συνήθως οι κάτοικοι του χωριού μας, μασκαρεύονται και πηγαίνουν σε συγγενικά και φιλικά σπίτια για να διασκεδάσουν. Τρώνε, πίνουν και τραγουδούν διάφορα τραγούδια (τσιατιστά). Στο τέλος κρεμμάζουν σούσες, όπου κάθονται κοπέλες και τραγουδούν. Άλλοι παίζουν διάφορα παιχνίδια στο τραπέζι, όπως για παράδειγμα κρεμάνε ένα αυγό ωμό στο ταβάνι του δωματίου και προσπαθούν να το πιάσουν με το στόμα τους. Μετά το φαγοπότι η νοικοκυρά του σπιτιού δεν μαζεύει τα πιάτα από το τραπέζι, τα αφήνει μέχρι την επομένη το πρωί και ο λόγος είναι για να μην πάθει κάτι ο νοικοκύρης του σπιτιού.

Έθιμα Λαμπρής

α) Την Κυριακή των Βαΐων οι νοικοκυρές παίρνουν στην εκκλησία
κλωνιά από ελιά, για να αγιαστεί και να την πάρουν στο σπίτι τους για
κάπνισμα.
β) Αγία Εβδομάδα: την Μεγάλη Πέμπτη στήνουν μέσα στην εκκλησία πάνω σ’ ένα τραπέζι ομοίωμα του σταυρού με το Χριστό, τον απόστολο Ιωάννη και την μητέρα του Χριστού Παναγία. Όλοι οι χωριανοί πάνε στην εκκλησία προσκυνούν το σταυρό και προσφέρουν σ’ αυτό στεφάνια από λουλούδια. Την Μεγάλη Παρασκευή είναι ο επιτάφιος και οι νέοι του χωριού μαζεύονται στην εκκλησία για να στολίσουν τον επιτάφιο με λουλούδια (κρίνους). Το βράδυ όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία, οι κοπέλες μαυροφορεμένες ψέλνουν τον επιτάφιο και γύρω από αυτόν φρουρούν τέσσερις στρατιώτες για την προστασία του. Μετά οι άντρες σηκώνουν τον επιτάφιο πάνω στους ώμους τους και τον παίρνουν γύρω του χωριού. Στο τέλος ο κόσμος προσκυνά τον Χριστό και παίρνει ένα λουλούδι από τον επιτάφιο.
Λίγες μέρες πριν από την Ανάσταση οι νοικοκυρές ψήνουν σισαμένα κουλούρια και τις παραδοσιακές φλαούνες, ενώ το Μεγάλο Σάββατο ψήνουν τα κόκκινα αυγά που θα τσουγκρίσουν την Ανάσταση μετά την εκκλησία.

Ανάσταση

Το Σάββατο πολύ νωρίς το πρωί, οι καμπάνες κτυπούν χαρμόσυνα, όλοι οι χωριανοί πηγαίνουν στην εκκλησία και όταν ο παπάς πει «ΑΝΑΣΤΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ» όλοι αρχίζουν να κτυπούν τους σκάμνους και να βγάζουν τα μαύρα μαντήλια από τις εικόνες.
Τη νύκτα του Σαββάτου και λίγο πριν τα μεσάνυκτα οι καμπάνες και πάλι αρχίζουν να κτυπούν χαρμόσυνα, για ν’ αναγγείλουν την χαρούμενη είδηση της Αναστάσεως Του Χριστού. Έξω από το προαύλιο της εκκλησίας, οι νέοι ανάβουν μια μεγάλη φωτιά (Λαμπρατζιά), και μετά τα μεσάνυκτα όταν ο παπάς λέει «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανέσπερου φωτός», όλος ο κόσμος ανάβει κεριά από το Άγιο Φως και βγαίνουν όλοι έξω για λιτανεία. Εκεί στην αυλή οι νέοι ρίχνουν πυροτεχνήματα στον ουρανό, παίζουν με τις κροτίδες και εύχονται ο ένας στον άλλο Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη.
Στην επιστροφή τους στο σπίτι, προσκαλούν φίλους και γείτονες στα σπίτια τους για να τσουγκρίσουν τα αυγά και να φάνε σούπα αυγολέμονη ή τραχανά. Οι νέοι μένουν στο προαύλιο της εκκλησίας και ψήνουν κρέας στην φωτιά της «Λαμπρατζιάς».
Την επόμενη Κυριακή του Πάσχα μετά την λειτουργία της Αγάπης, όλοι οι συγγενείς και φίλοι μαζεύονται ομαδικά στα σπίτια και ψήνουν το παραδοσιακό «Αρνί στην σούβλα ή γουρουνιά». Στην συνέχεια όλοι μαζεύονται στο γήπεδο του χωριού, όπου παίζουν διάφορα παιχνίδια (ζίζυρο, καττόμουγια, λιγκρί, σσιοινί, διτζίμι, σακκουλοδρομίες, αυγοδρομίες, κάμηλο, βασιλιτζιά κ.κ.) Τα παιχνίδια αυτά συνεχίζονται μέχρι και την Τρίτη της Λαμπρής.